piątek, 21 grudnia 2012

Raport z końca świata



Obudziłem się i wstałem. Nie jest źle – pomyślałem. Przecież dwudziesty pierwszy grudnia trwa już od kilku godzin, a ja wstałem i jest normalnie. A przede wszystkim, w ogóle jest: wszystko na swoim miejscu. Słońce świeci, śnieżek, choć w niewielkich ilościach, zalega jednak na chodniku, samochód zamarzł, czyli wszystko jak najbardziej w normie.
Ale jak będzie dalej – kto wie?
W pracy jakaś taka luźna atmosfera, wszyscy w świątecznym nastroju, łażą, śmieją się, składają sobie życzenia. Ja więc też nic konkretnego nie robię, trochę zabijam czas. W sumie nie chciał bym, żeby mnie Koniec Świata zastał przy robocie. Aż tak tej roboty nie kocham, żebym chciał jej się oddając, żegnać się ze światem. Czekam więc, aż miną te godziny, które muszę odsiedzieć, zanim się udam na zasłużony świąteczny odpoczynek. Cały czas jednak spoglądam za okno – czy nie widać żadnej łuny na horyzoncie? (skąd, nie widać nawet horyzontu, widać bloki mieszkalne i łyse topole). A może kula świetlista na niebie? Kometa? Asteroida? Nic z tych rzeczy.
W radio też niby się nie przejmują, ale żeby tak całkiem nie poruszać tematu, to nie, mimo, że przecież poważna stacja. A to jeden redaktor zażartuje o Kaesiu, a to jakiś materiał puszczą o proroctwach tegoż dotyczących, a to znowu doniosą o tych, co się ukryli w Meksyku albo na południu Francji. Na południu Francji jest podobno taka wioska, co ma Koniec Świata przetrwać. Jakoś nie mogę sobie tego wyobrazić. Że niby jak? – nie zostanie nic, tylko ta wioska? I co, będzie się może unosić w przestrzeni, a dookoła nicość? To może jeszcze będzie się wspierać na grzbietach słoni stojących na wielorybie…? Bez sensu. Ale ludzie wierzą, albo udają, że wierzą, albo nie wierzą, ale tak na wszelki wypadek jadą do tej wioski – że jeśli jednak pierdyknie, to oni nie wyjdą na frajerów, co zlekceważyli zagrożenie i teraz ich nie ma. Będą, w tej zawieszonej w próżni wiosce.
Jeszcze zabawniej mają w Ameryce. Tam sobie co lepiej sytuowani obywatele wykupili miejsca w schronach pod pustynią. Siedzą więc sobie dziś pod ziemią i czekają i pewnie myślą, co będzie, jak wyjdą. Może myślą, że spotkają Mad Maxa. Albo, że napadną ich hordy wygłodniałych zombi. Może niektórzy mają ze sobą w tych schronach specjalną broń przeciw zombi. Podobno w Ameryce całkiem nieźle się ostatnio sprzedają takie sprzęty.
Właśnie sprawdziłem swój telefon. Zacząłem się zastanawiać: całe to zamieszanie stąd się wzięło, że na dniu dzisiejszym kończy się kalendarz, który spreparowali starożytni Majowie. Tylko co wynika z tego faktu, że ich kalendarz się kończy? Mój na przykład jeszcze się nie kończy – w 2022 roku będę obchodził urodziny w sobotę. Nie chce mi się sprawdzać, jak daleko w przyszłość wybiegli producenci Samsunga, założyli jednak, że trochę czasu jeszcze mamy. Można im ufać mniej niż Majom?
Mamy teraz 10:56. Zostało jeszcze kilkanaście godzin niepewności. Z drugiej strony – w Nowej Zelandii za dwie godziny będzie już jutro. Co to dla nas oznacza? Że jeśli za dwie godziny Nowa Zelandia będzie istnieć, to i my przetrwamy? A nie powinno być czasem tak, że jak świat się skończy, to cały naraz, za jednym zamachem? Tak by było sprawiedliwie. A może nie jesteśmy bezpieczni, póki dzisiejszy dzień nie skończy się tam, gdzie Majowie ustawili ten swój feralny kalendarz? Kto to wie?
Gdyby świat się skończył, to w sumie sporo rzeczy by to uprościło. Nie było by problemów finansowych, nie musiał bym już więcej skrobać rano zamarzniętego samochodu, żadnych więcej stresów w związku z pracą, nawet świąteczne zakupy by mnie ominęły jak i reszta świątecznego zamieszania… Z drugiej strony była by w tym spora niesprawiedliwość. No bo sami spójrzcie: cały świat a przynajmniej jego większość mogła już zobaczyć pierwszą część Hobbita, a my nie. I gdyby mnie koniec świata pozbawił tej możliwości, byłbym niepocieszony.
Patrzę więc za okno, cały czas wszystko wygląda zupełnie normalnie. Albo jest tak, że nie widzę po prostu, że staje się już, jak pisał Miłosz, albo jednak nic się nie dzieje.
Coś mi mówi, że powinienem postawić na to drugie.

11 komentarzy:

  1. Może nie, że nic się nie dzieje... ale świat się raczej nie kończy... a do Hobbita to jeszcze tydzień został! Napisz jak było :)


    P.S. Odkładaniem wszystkiego na później zyskujesz czas??? Teoretycznie tak... ale czy potem nie jest bardziej stresująco?? :) Nie ma większych napięć?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Odnośnie do śliweczek:


      Zaczęło mi się podobnie dziać. W tym roku bowiem chciałam zrobić więcej takich śliweczek i dałam więcej czekolady. Mam wrażenie, że woda odparowała, a ja nie nadążałam ze śliwkami... bo kiedy dodawałam znowu czekolady było ok :) ale mnie zaintrygowałeś i następnym razem też zrobię troszkę takich nasączonych... ;D
      Czytałam też, że miseczki (lub garnka) nie należy wkładać do wody tylko trzymać nad... przeczytałam to niestety po napisaniu tego tekstu i po zrobieniu swoich śliwek... także następnym razem spróbuję tak...

      Usuń
    2. Koniec świata był dawno temu ;> niemoc twórcza dopadła? :)


      P.S. ;) my tak we dwójkę mieliśmy rok temu ;) też z serialem i filmami :) w tym roku Przyjaciele spontanicznie dołączają do nas :) niestety w tym roku też nam się skończyły seriale... ale filmy będą :) i jedzonko!

      Usuń
    3. Chciałam Ci życzę wspaniałego roku 2013 ;) Tobie i całej Waszej rodzince!


      Buźka!

      Usuń
    4. Oooo :) masz na myśli miodek pitny??? Ostatnio mam ochotę na łyczek :) piłam kiedyś w Czechach... ale nie pamiętam smaku! Straszne! I nie wiem czy kupować butelkę... czy nie... ;D

      Usuń
  2. I tak właśnie przeżyliśmy kolejny koniec świata... :)
    Zastanawia mnie tylko, że nie słychać jeszcze nic i kolejnym... ;)

    Jestem u Ciebie pierwszy raz i pozwalam sobie zostać na dłużej.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zapraszam serdeczniej - do końca świata albo i dłużej :-))

      Usuń
  3. Ponoć teraz mamy kalendarz Czerwców. Tak że czasu a czasu ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Najwspanialszy powód jaki słyszałam : Z drugiej strony była by w tym spora niesprawiedliwość. No bo sami spójrzcie: cały świat a przynajmniej jego większość mogła już zobaczyć pierwszą część Hobbita, a my nie. I gdyby mnie koniec świata pozbawił tej możliwości, byłbym niepocieszony.
    Patrząc na to realnie - w zupełności się zgadzam, choć Hobbita nie lubię ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. ... a tu znowu impreza odwołana... ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Niejaki Darwin wskazał na istnienie ewolucji. Wszędzie ją widać, więc jej istnieniu zaprzeczyć się nie da. Jednak z nastaniem XX wieku świat nabrał takiego tempa, że nasze organizmy za nim nie nadążają. Zmiany w świecie zachodzą o wiele szybciej niż ewelucja jest w stanie za nimi nadążyć.
    Stąd wsród ludzi, w ramach samoistnej samoobrony, powstała potrzeba iluzorycznej ucieczki w świat fantazji.
    To była nie pierwsza zapowiedź końca świata i z pewnością nie ostatnia.

    OdpowiedzUsuń